เสียงตะคอกดังขึ้นก่อนที่ผมจะถูกกดไหล่ลงกับเตียง ด้วยแรงที่ทำให้ผมเจ็บปวดร้าวไปทั่วทุกโสตประสาทของแขนและหัวไหล่ทั้งสองข้าง ผมอ้าปากจะตะคอกกลับ ปากผมก็ถูกกดปิดอีก ผมพยายามดิ้น ยิ่งดินเหมือนแรงยิ่งหายไป ผมเริ่มเหนื่อยที่จะต่อสู้ จากที่แรงทุบหนักๆกลายเป็นเบาลง ผมไม่อยากจะยอมรับว่าผมไม่มีแรงหลงเหลือให้ปกป้องตัวเองอีกแล้ว ..ไม่..ไม่นะ
“ ป ปล่อย... ฮึก..”
ผมปล่อยเสียงร้องขออย่างไม่นึกถึงศักดิ์ศรีตัวเอง เมื่อริมฝีปากผมเป็นอิสระคิมมยองซูล่ะจากมันไปลากปลายลิ้นเปียกชื้นลงกับต้นคอทั้งสองข้างของผมอย่างสนุก มือที่บีบจับแขนของผมยังคงบีบแรงจนผมทำได้แค่พยายามบิดแขนตัวเองไปมาแต่สุดท้ายก็ยังไม่หลุดออกจากเงื้อมมือของเขา
“ค คิมมยอง อย่า”
ลิ้นของคิมมยองซูเลื่อนลงไปเรื่อยๆ นิ้วมือข้างหนึ่งปล่อยแขนผมให้เป็นอิสระ ทำท่าจะล้วงเข้าไปในกางเกงผม ดวงตาผมเปิดโพลงขึ้นอีกครั้งด้วยความอึ้งตะลึงตกใจ ผมพยายามเอามือผมปัดมือคิมมยองซูออกไป ทั้งที่ร่างกายของผมมันเหมือนจะไร้เรี่ยวแรงเข้าไปทุกที อย่านะ! อย่า!!
“น่ารำคาญ!!”
“อึก!!!--- อื้อ--!!”
แขนของผมถูกยกขึ้นไปกำไว้ด้วยมือของคิมมยองซูเพียงข้างเดียว พร้อมทั้งริมฝีปากที่ถูกครอบครองอีกครั้งและมันรุนแรงมากไปกว่าเดิม
“ อื้ออ!!”
ลิ้นที่ดุลดันเข้ามามีกลิ่นคาวเลือดที่คงจะเป็นของผมเองคละคลุ้งเต็มโพรงจมูกผม ผมอยากจะปัดป้องออกอย่างรังเกียจแต่ผมก็ไม่มีเรี่ยวแรงพอเลยงั้นเหรอ นี่ผมต้องตกเป็นของคิมมยองในสภาพแบบนี้ ใช่ไหม ไม่ ไม่นะ ผมเริ่มรู้สึกร้อนที่ดวงตาคงเพราะน้ำตาของผมเริ่มไหลคลออกมา วินาทีที่คิมมยองซูเริ่มส่งมือตัวเองเข้ามาจัดการถกถอดกางเกงผม ผมดีดดิ้นอย่างสุดกำลัง หากแต่ท้ายที่สุดคิมมยองซูก็ถอดมันลงกองไว้ที่ข้อเท้าผมได้สำเร็จ ขาที่พยายามดิ้นของผมถูกกดไว้ด้วยหน้าแข้งของเขา
เจ็บไปหมดแล้ว ฮึก.. ทะ .. ทำไม กัน..
“อ่ะ จะทำอะไร พ พอ พอเถอะนะ”
ผมร้องห้าม เมื่อตัวผมถูกพลิกให้หันหลัง โดยที่มือข้อและแขนของผม ยังคงถูกคิมมยองล็อคเอาไว้ ความรู้สึกหวาดกลัวไหลเข้ามาในห้วงความคิดของผมตั้งแต่ที่ถูกคิมมยองถอดกางเกงลงไป แล้วตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างที่แข็งและร้อนถูอยู่กับเบื้องหลังของผม ..อย่า..อย่านะ ..ผมกำลังจะถูกคิมมยองซูทำอะไร..มะ ไม่.. ผมกลัว..ผะ ผมกลัว..
“อ่ะ!!”
ผมร้องขึ้นเสียงดัง น้ำตาผมที่รื้นอยู่รอบขอบตาไหลออกมาอาบแก้มทั้งสองข้างทันที สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมันคืออะไร ทั้งเจ็บทั้งจุกทั้งแน่นทั้งสะอิดสะเอียนไปหมดอย่างนี้
“เจ็บ เจ็บ ป ปล่อย คิม อ๊ะ!!”
ผมพยายามร้องห้าม แต่ยิ่งร้องเท่าไหร่เสียงของผมยิ่งไม่เป็นคำพูด กลับยิ่งเจ็บจุกเสียดมากขึ้นอีก เขากำลังส่งนิ้วมือของเขาเข้าอยู่ในตัวผมและเขากำลังกระทุ้งมันเข้าออกผ่านทางช่องทางข้างหลังของผม เสียงหัวเราะทุ่มต่ำพึงพอใจดังออกมาเป็นระยะ ผมทั้งแสบทั้งเจ็บทั้งปวดไปหมดที่ด้านหลังของผม มะ.. ไม่นะ ต้องไม่เป็นแบบนี้ แบบนี้มัน..ผม ผมกำลังถูกขมขืนใช่ไหม ไม่! ไม่นะ!
“อึก..อื้อ!!”
“ร้องอีกสิ ฉันต้องการฟัง”
เสียงทุ่มพึงพอใจดังออกมาให้ผมได้ยินและสั่งบังคับให้ผมส่งเสียงครางออกไป แต่ผมกลับพยายามกัดปากตัวเองเก็บเสียงที่จะทำให้ปีศาจอย่างคิมมยองซูพอใจเอาไว้ ไม่ ไม่เด็ดขาด ผมคิดแบบนั้นและตั้งใจแบบนั้น แต่ผมจะทนได้นานแค่ไหน เพราะเมื่อผมยิ่งเงียบเสียงเขาก็ยิ่งกระแทกนิ้วของเขาเข้ามาในตัวผม ผมสะอิดสะเอียน ..ผะ..ผม..จะ ไม่ไหวแล้ว ..เจ็บ..เจ็บ ฮึก..
“อ๊ะ!!”
คิมมยองดึงนิ้วออกไปจากตัวผมในที่สุดเขากดลึกเข้าอย่างแรงก่อนจะดึงมันออกไป ผมหันมองอย่างหวาดหวั่นพยายามจะพาตัวเองหนีอีกครั้ง แต่ขาของผมมันช่างอ่อนล้าเหมือนเรี่ยวแรงที่เคยมีมันถูกสูบหายไปหมด ยังไม่ทันได้ตั้งตัว ตัวผมก็ถูกลากดึงลงไปอยู่ได้การคร่อมตัวของเขา เอวถูกกดลงกับฟูกเตียงจนแทบจะกลืนร่างทั้งร่างของผม
“บอกว่าครางออกมา !”
สิ้นเสียงคำสั่ง อะไรบางอย่างที่ทั้งแข็งและใหญ่ก็ถูกดันเข้ามาในตัวผม มะ ไม่! ทั่วทั้งท้องผมตัวผมจุกเสียดแน่นจนจะอ้วกออกมาทุกที ยิ่งผมด้านทานขัดขืน ผมก็ยิ่งต้องเจอกับแรงกระแทกที่มหาศาล
“อึกส์ อื้ออส์..หะ..อะ..อื้อ!”
ร่างของผมถูกครืดซ้ำๆ ผมพยายามเก็บเสียงร้องด้วยการยกมือตัวเองขึ้นมาปิดแล้วกัดเอาไว้แต่เขาก็เอามือตัวเองมาปัดออก ผมเจ็บระบมไปหมดทั้งตัวผม คิมมยองซูยังคงไม่หยุดที่จะใช้ริมฝีปากและปลายลิ้นเม้มสัมผัสไปทั่วทั้งแผ่นหลังผม ผมทั้งหวาดกลัวและสะอิดสะเอียน ..มะ..ไม่ ..ช่วยด้วย..ชะช่วยด้วย
“อ๊าส์! จะจับตรงไหนน่ะ ปล่อย ม มือนะ“
เสียงของผมหลุดออกจากปากในที่สุด เมื่อมีอะไรอุ่นๆมาจับที่ท่อนกายผม เขาบดเบียดนิ้วมือกับท่อนกายผม รูดคลึงมันขึ้นลงสวนทางกับแรงกระแทกทั้นด้านหลัง ตัวผมแอ่นขึ้นสูงปากเผยออ้าเหมือนคนขาดอากาศเข้าไปทุกที ความรู้สึกบางอย่างข้างในกายผมเข้าแทรกกลางความคิด อ๊ะ..อ่า..มะ..ไม่..
“ปล่ะ ปล่อย อ๊า!! อ่ะ อ้าส์ อย่า.. อยะ..ฮึก..ฮือ. ไม่! ..!!”
ทั้งแกนกายของผมที่ถูกจาบจ้วงลิ้นเปียกชื้นที่ไล่วนทั่วตัวและแรงกระทุ้งที่ด้านหลัง ร่างกายของผมเริ่มไม่ทำตามใจสั่ง ตัวของผมถูครืดไปกับเตียงนอนทั้งน้ำตาอาบเต็มหน้าผม แม้แต่เสียงพูดร้องห้ามผมยังไม่สามารถแปร่งเสียงออกมาได้ดังใจคิด เรี่ยวแรงของผมราวกับถูกดูดสูบไปทุกอณูพลังที่มีอยู่ ..ทะ..ทำไม..คิมมยองซูต้องทำแบบนี้กับผม..ทะ..ทำไม
“หึ อย่างนี้สิ อื่มส์..”
เสียงต่ำพึงพอใจดังออกมาจากเรียวปากคิมมยองซู ตอนนี้ตัวผมถูกพลิกให้หันหน้าเผชิญกับเขาแล้ว ร่างกายผมเหมือนจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ได้แต่เพียงจับแขนของเขาที่จับเอวผมกดกระแทกเข้ากับแกนกายของเขาบีบแรงไปมากับยึดจับผ้าปูเตียงจิกเล็บลงไป ผะ..ผมเจ็บ..ฮือ..เจ็บ..
“อ่ะ!!! --- อ๊า- ค คิม”
สมองผมเบลอขาวโพรนในที่สุด ความจุกเสียดก็หายไป หลงเหลือแต่ร่องรอยปวดร้าวที่จุกแสบเบื้องหลังผม ผมรู้สึกแค่ว่าร่างของผมผลุบลงกับเตียง หลังจากที่อะไรบางอย่างที่ร้อนอุ่นของคิมมยองซูไหลเข้ามาในตัวผมจนระอุไปหมดทั้งร่างข้างในตัวผม ...
