“
มยองซู อ่ะ!!...นะ นาย นายจะทำอะไร?!?”
“
ซองยอล..”
คนข้างใต้ร่างกายที่ร้อนรุ่มอยู่แล้วยิ่งร้อนร่มมากเข้าไปอีก
ลมหายใจเริ่มหอบช้าขาดเหมือนอากาศถูกดูดออกจากร่างกายอย่างนั้น
มยองซูจ้องมองใบหน้าหวานเหยิ้มตรงหน้า..เขาไม่ทน..ไม่ทนอีกแล้ว..
นิ้วมือเรียวอุ่นสอดเข้าไปในกางเกงซองยอล
คนที่เป็นเจ้าของร่างแอ่นตัวขึ้นอ้าปากเผยอหอบ
ยิ่งนิ้วมืออุ่นเริ่มขยับกับแกนกายร่างกายซองยอลก็ยิ่งปวดตุบรุ่มเร้า
“
อา!!
ม มยอง ปล่อย หยุด ..อยะ อย่า..”
“
ซองยอล..”
เหมือนสติขาดหายไปแล้วสำหรับมยองซูตอนนี้เขาขึ้นคร่อมทาบทับตัวของซองยอลไปทั้งตัวแล้ว
ยิ่งได้สัมผัสร่างกายนี้ มันก็ยิ่งฉุดความต้องการที่เขามีต่อซองยอลไม่อยู่
ลิ้นเปียกชื้นถูกส่งของมาจากโพรงปากไล่เลียซุกซนกับต้นคอคนข้างใต้
เจ้าของเรือนร่างข้างใต้แต่ยกมือสั่นขึ้นมาพยายามดันร่างอีกคนออกทั้งๆที่ร่างกายกลับรู้สึกขัดขืนกับจิตใจ
“อ่ะ..อา
..อื้อ.มยอง..หย..หยุด หยุดนะ..”
ยิ่งพยายามส่งเสียงห้ามกลับยิ่งเหมือนการยั่วยวนอีกคน
มยองซูหยุดขยับนิ้วมือกับแกนกายของซองยอลในที่สุด หากแต่เขากลับถอดเสื้อตัวเองออก
คนที่อยู่ใต้ใบหน้าแดงร้อนขึ้นดวงตาสีน้ำตายกลมโตขยับเรียวปากสั่นระริกอีกครั้ง
เมื่อเขาเริ่มถดถอดกางเกงเจ้าตัวจนตกไปอยู่ปลายเท้า
“
ม มยอง!
อ่ะ----อื้ออ!! ”
นิ้วมือเล็กถูกสอดแทรกกอบกุมกดไว้ข้างตัวบาง
เรียวปากที่ส่งเสียงถูกทาบปิด ทักท้วงคลอเครือได้เพียงในลำคอเท่านั้น
ลิ้นหนาไล่กวาดไปทั่ว
มวลในท้องวิ่งปั่นป่วน
“อื้ออ----ออ---”
ยิ่งพยายามดิ้นรนร่างกายกลับยิ่งตอบสนอง
นิ้วเรียวอุ่นละจากการกดจับเลื่อนสอดเปิดเสื้อนักเรียนสีขาวออกบีบจับสะกิดยอดตัยอูมชูรับอย่างเต็มใจ
อีซองยอลเผยอปากอ้าหอบหาอากาศเมื่อถูกปลดปล่อย
เรือนคอถูกดูดเม้มจูบทั่วต้นคอเรือนไหล่
“อ่ะ---อา---อึก--”
“
ซองยอล..”
มยองซูละมองใบหน้าหวานชื้นตรงหน้าตนอย่างหลงใหล
..ดวงตาหวายเหยิ้มกำลังจ้องมองตอบเขา เขาหยุดตัวเองไม่ได้อีกแล้ว
จะผิดจะถูกจะถูกโกรธเกลียด..แต่เขาต้องการซองยอล
“
มะ มยอง อ่ะ—อา---อื้อ—อ--”
ประกบเรียวปากอีกครั้งก่อนเลื่อนไล้ลงมาผ่านแผ่นอกบางไล่ลิ้นลงจนเรือนร่างข้างใต้สั่นระริกในอ้อมกอดเขา
ซึ่งตอนนี้ไร้จึงการขัดขืนใดๆ มีเพียงมือเล็กที่กอบกุมขยุมไหล่เขาไว้เพียงเท่านั้น
“
อ๊ะ—อ๊า---!! ”
เสียงร้องหลงดังออกมาเมื่อเรียวปากของมยองซูครอบครองส่วนอ่อนไหว
รูดขึ้นลงลิ้มรสความต้องการของคนข้างใต้ จากมือที่กอบกมไว้เฉยๆตอนนี้กดจิกลงแน่น
เสียงครางหนักหน่วงเพิ่มขึ้นสร้างความพึงพอใจให้กับมยองซูมากขึ้น
“อ่ะ---อ๊ะ---
อย่า—อย่าทะ—แบบ—นั้น!!!อ๊าอ๊ะอะอะ!!!”
“อุ๊บ!.”
เพียงไม่นานสิ้นเสียงครางกระตุกของอีกคนเท่านั้น
เรียวปากของมยองซูก็เปรอะเปื้อนเต็มไปด้วยคราบน้ำรักสีขุ่นของอีกคน แผ่นอกชิ้นหอบเรียวหน้าหวานปิดปรือเต็มที่
หากแต่เจ้าสิ่งนั้นของซองยอลก็ยังคงไม่สงบลง
มยองซูเยียดยิ้ม ลูบไล้นิ้วมือกับคราบรักของอีกคนอย่างไม่รังเกียจ
ก่อนที่จะทำให้อีกคนที่ยังคงหอบแฮ่กอยู่สะดุ้งตัวเรียวแขนพาดมือจกลงกับโซฟาแน่น
“ อ๊ะ!! มยอง!! ”
“
อ่ะ---อึกก---อื้ออ---ฮือ—ม..ยอง--”
มยองซูค่อยๆกดนิ้วของตัวเองลงในช่องทางสีเข้มช้าๆจนสุดนิ้วแล้วขยับเข้าออก
สายคมสีนิลจดจ้องมองเรือนร่างข้างใต้ราวกับถ่ายอัดเก็บอาการของอีกคนอย่างนั้น ..สวยงามมันสวยงามเหลือเกิน เขาอยากเก็บ
เก็บซองยอลไว้เป็นของเขาเพียงคนเดียว
ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนเข้าหาคนข้างใต้จับปลายคางสวยเชิดขึ้นประกบเรียวปากอิ่มหวานเร้าร้อนอ่อนโยน
คนข้างใต้ได้เพียงสะดุ้งหวั่น อยากห้ามแต่เหมือนถูกดูดลงห้วงลึกของความปารถนา
“ฉันชอบนายนะ”
ตาสวยเปิดกว้างอีกครั้ง
ผลักร่างหนาออกอย่างตะลึงกับสิ่งที่ได้ยินข้างใบหู จ้องมองดวงตาสีนิลตรงหน้าอย่างหาคำตอบ
“ฉันชอบนายมานานแล้ว
นายรู้ไหม ”
“ม
มยองซู..”
ตอนนี้ในหัวของคนตัวบางปั่นป่วนไปหมด
สับสนวกวนกับสิ่งที่ได้ยิน หากแต่ยังไม่ทันที่จะได้หาคำตอบให้ตัวเอง
เรียวปากสวยก็ถูกประกบปิดอีกแนบแน่นเนิ่นนาน มยองซูจับเรียวขาบางยกขึ้นทาบทับเอวของเขา
ขยับตัวเข้าใกล้จนสะโพกสวยยกขึ้นชิดเอวหนา ซองยอลผงกหัวขึ้นมองร่างตัวเอง ใบหน้าหวานระเรื่อแดงขึ้นจนลามร้อนไปทั่วทั้งใบหน้า
เมื่อรับรู้ถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นอีกต่อจากนี้
“
อย่าเกร็งนะซองยอล ฉันจะไม่ทำให้นายเจ็บ..”
“อ่ะ!! อึก!!!---มยอง—มยอง---อื้อออ—ออ—อ---”
เรียวแขนเล็กคล้องกอดคอร่างหนาแน่นข่มกัดตัวเอง
แม้จะอยากห้ามอีกคนแต่ร่างกายกลับยิ่งเรียกร้องต้องการมากขึ้น และยิ่งมากขึ้น ...
ทั้งหัวใจยังรู้สึกแปลกประหลาดกับสิ่งที่ได้ยินจากร่างหนา
..มยองซูชอบซองยอล..มยองซู..ก็คิดเหมือนซองยอล
“อ๊ะ—อ๊า----อา---อา----”
“ซองยอล---
อื้อ----”
“อ๊า—อ๊า----มยองซู!”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น