“อ่ะ
อื้อ-- อื้ออ --”
อีซองยอลเริ่มที่จะทักท้วงสิ่งที่เขาทำ นายกำลังผลักใสอีกแล้วสินะ
นายไม่ต้องการมันใช่ไหม
“อา --- แฮ่ก---”
ร่างหนายินยอมปล่อย
ลิ้นเปียกอุ่นออกจากโพรงปากหอมหวานที่คงไม่ต้องการเขาในที่สุด
ส่งสายตาสีนิลเข้มจ้องมองร่างที่กำลังหอบเอาอากาศเข้าไปในปอด... เจ็บปวดชะมัด เขา เจ็บปวดชะมัด!
“คิมมยอง ปล่อย ปะ ปล่อย”
เอาสิ ดิ้นเข้าไปเถอะ ผลักใสให้เยอะๆ ยิ่งผลักใส
ก็ยิ่งอยากจะยัดเยียดความเป็นเจ้าของให้ อีซองยอล!
ร่างหนาที่อารมณ์เริ่มคุกรุ่นรุนแรงขึ้น
จับเรียวหน้าหวานให้หยุดอยู่กับที่แล้วจูบบดเบียดริมฝีปากแรงๆอย่างไร้ความอ่อนโยนต่างจากในตอนแรกอย่างสั้นเชิง
ก่อนจะเริ่มซุกไซร้ขบเม้มซอกคอร่างที่เริ่มจะขัดขืนเขาเช่นกัน
ความหอมหวานอบอวลอยู่ในโพลงจมูก ร่างกายนี้เป็นของเขา ของเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น!
“นายจะทำอะไรมยองซู ปล่อยนะ ปล่อย ปล่”
เขาไม่ได้สนใจเสียงขัดขืนหรือมือเล็กบางที่พยายามดันออก
เรียวนิ้วหนาลากนิ้วปลดเสื้อร่างที่ใช้วงแขนกักเอาไว้
ปล่อยใบหน้าหล่อเหลาที่เคยหยุดซุกไซร้หาความหอมในต้นคอหวาน
เลื่อนขึ้นไปประกบปากที่เอาแต่ผลักใส ดุลดันลิ้นกลืนเสียงน่ารำคาญอย่างกระหายหยาบคาย
ไม่อยากได้ยินเสียงขัดขืนนี้! มองแต่ฉันสิ
ยอมรับสัมผัสฉันซะทีลีซองยอล!!
ยอมรับซะว่านายเป็นของฉันคนเดียว!!!
“อ่ะ !!!”
เพียงไม่นานร่างในวงแขนก็เกร็งตัวใบหน้าเชิดขึ้นเมื่อเขาปล่อยท่อนกายของตัวเองเข้าไปในช่องทางคับแน่นด้านหลังร่างบอบบาง
หลายครั้งที่เขากระทำร่างตรงหน้าแต่ถึงขนาดนั้นความแน่นคับแกนกายของเขาก็ยังมีอยู่
นั่นทำให้เขาพึงพอใจอย่างบอกไม่ถูก
ร่างหนาเริ่มจับสะโพกหวานที่ถูกยกให้พิงหลังกับขอบหน้าต่างบีบแคล้นกระแทกกายเข้าไปตามอารมณ์ต้องการ
แต่ถึงยังนั้นอีกคนก็ยังพยายามขัดขืน ทั้งๆที่เหมือนรู้ว่ายิ่งดิ้นเท่าไหร่
เขาก็จะยิ่งตอบแทนแรงนั้นมากเท่านั้น ..
‘มองตาฉันสิ มองหน้าฉันซองยอล’
“อื้อส์
อ่ะ-- คะ-- คิม— เจ็บ –อ๊ะส์! ”
คงเหนื่อย คงอ่อนแรงสินะ
หรือในหัวกำลังคิดว่าเขาเป็นใครถึงได้โอบกอดเขากลับในตอนนี้ ร่างหนามองใบหน้าหวานหอบที่เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อผุดเกือบทั่วทั้งใบหน้า
ความเจ็บปวดแทรกซึมเข้ามาในใจ.. ในสายตานาย..มองฉันแบบไหนซองยอล
“อ่ะ -- อ๊า –อ๊ะ!- -- อ๊าส์ ..ค ค..”
ไม่นานเท่าไหร่นัก
กับบทสวาทที่เขาตั้งใจมอบให้อีซองยอล
จนกระทั่งร่างบางที่อยู่ในวงแขนเขากอดรัดจิกแผ่นหลังเขาแน่นอย่างหาที่พึ่ง
เมื่อความปารถนาถึงสุดทาง
ร่างหนาหอบหายใจ
มองใบหน้าที่เหงื่อซึมทั่วนั่นแววตาหาคำตอบนิ่งเรียบ ใบหน้าที่ยั่วยวน.
ที่เขารู้สึกอยากจะเป็นเจ้าของซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น